In Nederland wordt er redelijk wat kool gegeten. Je kunt hierbij denken aan bijvoorbeeld een lekkere bloemkool, broccoli of boerenkool. Naast deze bekende koolsoorten zijn er nog een hoop soorten kool die wat minder normaal zijn om in de keuken te bereiden.

Volgens verschillende bronnen komt de kool van zilte kustgebieden en deze plant gedijd dus goed op behoorlijk slechte grond. De mens heeft de kool in verschillende vormen, maten en kleuren gekweekt.

Zoals hierboven beschreven is de kool verkrijgbaar in vele soorten en kleuren. Kool is over het algemeen niet duur en daarnaast is het ook nog eens heel gezond. Veel vitaminen, mineralen en vezels maken van kool een echte superfood.

1. Bloemkool

Smaak: typische koolsmaak, licht zoet en nootachtig

Bereidingswijze: koken, stomen, stoven, bakken, roerbakken of wokken, in de oven, roosteren, grillen, frituren bloemkoolrijst, bloemkoolcouscous, puree, soep en rauw

Kleur: wit, paars, oranje

Ik denk dat iedereen in Nederland de witte bloemkool wel kent. De smaakvolle bloemkoolroosjes kunnen gebruikt worden voor vele gerechten.

De bloemkool is rond de 16e eeuw onze kant opgekomen en wordt tegenwoordig in heel Europa verbouwd. De originele bloemkool is ontstaan in de 12e eeuw en is dan ook een van de oudste koolsoorten.

De Nederlandse bloemkool wordt vooral geteeld in de regio’s Noord-Holland en West-Friesland.

Het beste kun je bloemkool in de koelkast of op een andere donkere koele plek bewaren. Na aankoop kun je de bloemkool ongeveer een week goed houden op deze manier. Zorg bij het kopen van een bloemkool ervoor dat de groene bladeren lekker groen en stevig zijn en dat het stronksnijvlak niet verkleurd is.

2. Broccoli

Smaak: fris, knapperig met een zachte koolsmaak

Bereidingswijze: koken, stomen, broccolirijst, sauteren, roosteren, blancheren, roerbakken of wokken en stoven

Kleur: groen

Broccoli kun je op een aantal manieren eten; zo kun je broccoli rauw, gebakken of gekookt eten en in bepaalde delen van Italië eten ze zelfs de bladeren. Italië lijkt de bakermat te zijn voor broccoli en wordt daar al sinds de 17e eeuw verbouwd voor consumptie. In Nederland werd broccoli verbouwd als sierplant sinds ongeveer de 16e eeuw, dus hier is hij ook al een tijdje aanwezig.

Broccoli wordt ook wel de Italiaanse bloemkool genoemd omdat hij in de verte is verwant aan bloemkool. In Nederland wordt broccoli vooral in Noord-Holland verbouwd en de Nederlandse broccoli is verkrijgbaar in de supermarkt of bij de groenten specialist. Door import vanuit bijvoorbeeld Spanje en Italië is broccoli het hele jaar verkrijgbaar.

3. Boerenkool

Smaak: pittige, stevige koolsmaak

Bereidingswijze: koken, stamppot, roerbakken of wokken, stomen of stoven

Kleur: groen en paars

In België wordt boerenkool ook wel krolkool of krulkool genoemd, de Engelstalige mensen noemen het Kale en is, naast Nederland, ook in Amerika erg populair. In Nederland eten we boerenkool vaak als stamppot met een lekkere rookworst (met een kuiltje jus). Omdat boerenkool van september tot het begin van maart wordt binnen gehaald is het een echte wintergroente.

Je kunt niet alles van de boerenkool eten; alleen de bladeren, want de stelen van boerenkool zijn taai en keihard en hierdoor niet geschikt voor gebruik in de keuken. Wanneer je boerenkool hebt gekocht is het aan te raden om de bladeren van de steel te ritsen en ze te bewaren in de koelkast in een plastic bakje.

Zoals veel leden van de koolfamilie bevat boerenkool ook veel vezels, foliumzuur en calcium evenals verschillende vitamines zoals vitamine A, B2, B6, C en vitamine K. Ook bevat boerenkool bepaalde bioactieve stoffen, zoals flavonoïden die ons dan weer beschermen tegen vrije radicalen en andere schadelijke stoffen.

4. Witte Kool

Smaak: neutraal

Bereidingswijze: koken, in de oven, rauw, stomen, stomen

Kleur: licht groen

In de supermarkt kun je witte kool herkennen aan de zeer dichte ronde bolvorm. Maar als witte kool van het land komt, dan heeft hij nog losse schutbladeren, deze worden verwijderd als ze worden verkocht aangezien na de oogst geen meerwaarde geven en niet worden gegeten.

Witte kool wordt ook wel eens gebruikt voor zuurkool, maar heeft van zichzelf een behoorlijke neutrale smaak waardoor je er toch wel veel kanten mee op kan. Voor de prijs van witte kool hoef je het niet te laten om hem te kopen aangezien deze eigenlijk altijd laag is.

Wanneer je witte kool hebt gekocht kun deze lang goed houden, wel tot een paar weken. Maar je moet hem dan wel op een donkere, koele plek bewaren. Je kunt er ook voor kiezen om witte kool in te vriezen, maar dan gaat er wel veel van de (toch al weinige) smaak verloren omdat je de kool eerst moet blancheren.

5. Rode Kool

Smaak: typische koolsmaak die lichtzoet is

Bereidingswijze: koken, stomen, stoven, in de oven, soep, wokken of roerbakken, rauw

Kleur: paars

Rode kool of rodekool is een paarskleurige koolsoort en is een van de oudste koolsoorten van Nederland. Je zou denken dat rode kool dicht is verwant aan de witte kool, maar is een naaste soort van spitskool en groene kool. Noord-Holland is, zoals meerdere koolsoorten, de grootste producent van rode kool in Nederland, maar het wordt ook verbouwd in Limburg, Noord-Brabant en Zuid-Holland.

Er zijn verschillende soorten rassen rode kool, maar de meest donkere is de Roodkop kool. Deze kool heette voorheen in het Nederlands Negerkop, en in het Engels Niggerhead, maar zo mogen ze niet meer heten omdat het discriminerend zou zijn. De Europese Commissie heeft om deze reden de naam naar Roodkop kool veranderd.

Je kunt de rode kool rauw eten in bijvoorbeeld salades, maar is vooral bekend als gekookte wintergroente. Wanneer je rode kool kookt is het aan te raden om ruim water te nemen en een scheutje azijn (of appeltjes) toe te voegen waardoor de kool een mooie rode kleur krijgt en wat zachter wordt.

6. Zuurkool

Smaak: zuur

Bereidingswijze: koken (warm maken), stomen, bakken, uit de oven, stamppot

Kleur: wit

Eigenlijk is zuurkool geen echte koolsoort, maar omdat het veel wordt gegeten in Nederland en vooral Duitsland is deze (niet-)koolsoort wel in de lijst opgenomen. Zuurkool kan van verschillende soorten kool worden gemaakt, maar over het algemeen wordt het gemaakt van fijngesneden witte kool of spitskool.

Verschillende landen hebben verschillende namen voor zuurkool, zo werd het origineel in Duitsland sūrkrūt genoemd, dat later is verbasterd naar Sauerkraut. Deze naam wordt in veel landen gebruikt, maar in Vlaanderen wordt het bijvoorbeeld chocroute genoemd dankzij de Franse benaming die voortkomt uit de originele naam sūrkrūt.

Zuurkool ontstaat door de gebruikte koolsoort (laten we het op witte kool houden) wordt gefermenteerd of geconserveerd met verschillende melkzuurbacteriën. Het is een langzaam proces waarbij de witte kool met bijvoorbeeld zout wordt bewaard en waar geen zuurstof bij komt kijken. Hierdoor krijgt de kool haar wat zurige smaak.

7. Spitskool

Smaak: zachte koolsmaak (zachter dan witte kool)

Bereidingswijze: koken, roerbakken of wokken, bakken, stoven, stamppot, rauw, stomen en in de oven

Kleur: witte nerven en groene bladeren

Je kunt spitskool gemakkelijk herkennen aan wat spitsige vorm, hierdoor dankt deze koolsoort dan ook de naam spitskool. Het is naaste familie van de witte kool, maar heeft een iets zachtere smaak, is lichter verteerbaar en is net iets sappiger dan witte kool.

Spitskool kun je op verschillende manieren eten, zo kun je het stomen, koken, roerbakken of gewoon lekker rauw eten. In Nederland wordt ook spitskool verbouwd en deze is te verkrijgen van mei tot en met maart, maar door import is de kool het hele jaar te verkrijgen.

Als je spitskool hebt gekocht kun je deze niet echt lang goed houden, hooguit een paar dagen op een koele plek die tussen de 12 en 15 graden Celsius het meest ideaal is. Wanneer je spitskool blancheert kun je ze ongeveer een jaar goed houden in de vriezer bij minimaal -18 graden Celsius.

8. Rode Spitskool

Smaak: zachte koolsmaak (zoals ‘gewone’ spitskool)

Bereidingswijze: rauw, koken, stoven, in de oven, roerbakken of wokken, soep

Kleur: paars

Rode spitskool wordt ook wel paarse spitskool genoemd en is een kruising tussen rode kool en de gewone spitskool. Door de mix met rode kool heeft de spitskool de mooie paarse kleur en door de spitskool heeft rode spitskool die specifieke vorm waaraan je spitskool kunt herkennen; de kool loopt op een punt aan de bovenkant.

De smaak van rode spitskool kun je het best omschrijven als een licht zoete, zachte smaak. De smaak van rode spitskool neigt meer naar gewone spitskool dan rode kool.

Wanneer je rode spitskool hebt gekocht kun je deze enkele dagen houdbaar houden door hem te bewaren op een koele plaats met een temperatuur van 12 tot 15 graden Celsius. Let erop bij de aankoop van de spitskool dat deze mooi paars / violet van kleur is en lekker knapperig is.

9. Groene Kool

Smaak: sterke koolsmaak

Bereidingswijze: koken, stamppot, uit de oven, roerbakken of wokken, stoven, stomen, soep

Kleur: groen

Groene kool is ook bekend onder de namen groenekool, savooikool of savooiekool en komt oorspronkelijk uit het Middellandse Zeegebied, maar de meningen verschillen hierover. Savooikool dankt zijn naam aan de regio Savoye in Frankrijk vertellen een aantal bronnen.

De groene kool heeft, zoals de naam doet vermoeden, mooie groene bladeren aan de buitenkant die lichter worden naarmate je dieper in de kool kijkt. De bladeren van de groene kool zijn een beetje bobbelig en hierdoor krijgt de kool een sprekende textuur. 

Als je de groene kool in huis hebt gehaald bewaar je deze het beste bij een temperatuur van 12 tot 15 graden en is dan een paar dagen tot een week houdbaar. Let erop bij de aankoop van groene kool dat deze er goed vers uitziet en knapperig aanvoelt.

10. Paksoi

Smaak: zoet en zacht

Bereidingswijze: wokken of roerbakken, bakken, stoven, in de oven, grillen / op de barbecue, koken, stomen, soep, rauw

Kleur: grijsgroen tot donkergroen met een glans met een lichtgroene tot witte ‘punt’

Paksoi is redelijk bekend in Nederland en is een Chinese koolsoort. Ondanks dat het een Chinese kool is, wordt de paksoi die we bijvoorbeeld in de supermarkt vinden, vaak in Nederlandse kassen verbouwd. Hiernaast wordt paksoi ook geïmporteerd uit bijvoorbeeld Israël, verschillende Aziatische landen en Zuid-Europa.

Paksoi is te herkennen aan de lange groene bladeren en witte steel en smaakt lekker pittig en knapperig. Vaak wordt paksoi gebruikt voor de Aziatische keuken. Je kunt in principe elk deel van de paksoi gebruiken behalve het harde deel van de stronk.

Als je paksoi koopt let er dan op dat deze er fris uit ziet zonder slappe bladeren. Na aankoop bewaar je paksoi in de koelkast waar hij ongeveer 2-5 dagen goed blijft.

11. Chinese Kool

Smaak: fris, mild, knapperig en enigszins zoet

Bereidingswijze: koken, roerbakken of wokken, in de oven, stoven, stomen, rauw en soep

Kleur: licht groen met witte nerven

Uit het noorden van China komt de Chinese kool oorspronkelijk, maar niet alleen in China wordt deze koolsoort geproduceerd. Ook in Japan, Taiwan, Noord- Korea en Zuid-Korea wordt Chinese kool op grote schaal geteeld.

Chinese kool lijkt in de verte een beetje op een kropsla, maar is geen slasoort, maar een koolsoort al smaakt Chinese kool niet naar een typische kool. De smaak is een stuk milder dan een gewone kool en doet het hierdoor over het algemeen goed bij kinderen.

Het middelste deel van de kool is het sappigst en het mildst van smaak. Chinese kool kun je na aankoop ongeveer een week in je koelkast bewaren. Deze koolsoort kun je het hele jaar in Nederland verkrijgen en in de maanden dat het zomer is zijn er vooral Chinese kolen van Nederlandse bodem te verkrijgen.

12. Spruitjes

Smaak: (licht) bitter

Bereidingswijze: koken, bakken, wokken of roerbakken, stoven, stomen, in de oven, stamppot, soep

Kleur: licht tot donkergroen met witte nerfjes

Deze kleine kooltjes worden ook wel spruitkool genoemd, maar de meeste mensen in Nederland noemen het gewoon spruitjes. Spruitjes zijn zeker niet bij iedereen geliefd door de uitgesproken smaak.

Als je spruitjes wilt gaan klaarmaken zal je daar wel wat tijd voor uit moeten trekken aangezien het schoonmaken redelijk veel tijd in beslag neemt. Zo begin je met het kontje (de onderkant) eraf te halen waardoor de buitenste blaadjes loskomen. Wanneer je het kookproces iets wilt versnellen maak je een kruis met je mes in de onderkant van het spruitje, hierdoor zorg je er gelijk voor dat de spruitjes ongeveer gelijk klaar zijn.

Spruitjes zijn het hele jaar door te verkrijgen en in de maanden van oktober tot en met half februari zijn ze verkrijgbaar van eigen bodem. Je bewaart ze na aankoop in de koelkast waar je ze tussen de twee en vijf dagen kunt bewaren.

13. Flower Sprouts

Smaak: kruising van spruitjes en boerenkool. Wat zachtere smaak dan spruitjes

Bereidingswijze: blancheren, koken, in de oven, (op)gebakken, roerbakken of wokken

Kleur: groen met paars

Flower sprouts heten ook wel bloemspruiten en is een kruising tussen de spruitjes en boerenkool. Het was een Britse zaadveredelaar die flower sprouts heeft uitgevonden in 2010. Omdat boerenkool redelijk wat werk vereist, is dit kleine kooltje een goed alternatief omdat deze wel snel schoon te maken is.

Bloemspruitjes zien er uit als kleine boerenkooltjes van ongeveer vijf centimeter groot. Het verschil in smaak met gewone spruitjes is dat de flower sprout zachter en knapperiger is. Ook de kleur is anders, bloemspruitjes zijn namelijk enigszins paars van kleur.

14. Palmkool

Smaak: zachte, zoetige koolsmaak, met een stug blad

Bereidingswijze: koken, roerbakken of wokken, stamppot en rauw

Kleur: donkergroen met witte nerven

Palmkool wordt ook wel in het Italiaans Cavolo nero genoemd dat zwarte kool betekent. De palmkool komt uit Toscane, Italië. Hierdoor wordt deze koolsoort dan ook veel gegeten in Italië. Vooral ribollita en minestrone zijn gerechten waar palmkool voor wordt gebruikt.

Anders dan de naam, zwarte kool, doet vermoeden is de kool niet zwart, maar heeft wel hele donker groene bladeren. Palmkool heeft lange smalle bladeren en na verloop van tijd, tijdens het groeien begint de kool een beetje op een palmboompje te lijken.

Tijdens de 19e eeuw was palmkool een hele normale kool, maar werd door de boerenkool eigenlijk uit het assortiment verdrongen. Sinds een paar jaar is de palmkool weer helemaal terug en week makkelijk te verkrijgen in Nederland.

15. Romanesco

Smaak: fris, zoet en mild(er dan bloemkool)

Bereidingswijze: koken, wokken of roerbakken, in de oven, soep, puree, stomen, blancheren, frituren en rauw

Kleur: lichtgroen

Romanesco dankt deze naam aan het feit dat deze koolsoort in de 16e eeuw in Italië de naam Broccolo Romanesco (Broccoli uit Rome), terwijl Romanesco eigenlijk meer op een geel groene bloemkool lijkt met allemaal puntjes.

Wat goed is om te weten is dat in vergelijking met haar familieleden de bloemkool en de broccoli meer vitaminen A en C bevat. De typisch groene kleur heeft deze kool gekregen omdat ze geen ‘beschermende’ buitenbladeren heeft zoals bijvoorbeeld een bloemkool.

Je kunt deze naam bij de groenten specialist of supermarkt ook vinden onder de naam torentjesbloemkool. De smaak lijkt enigszins op bloemkool. Je kunt deze kool gekookt, gewokt of rauw eten.

16. Koolraap

Smaak: zoetige, zachte smaak

Bereidingswijze: koken, stoven, bakken, in de oven, rauw en frituren

Kleur: geelgroen met een paarse gloed

De koolraap is een gladde knol met een paarse gloed en lijkt op de knolraap, al is de laatste een stuk kleiner. De smaak van de koolraap gaat richting de smaak van bietjes en is dus een beetje zoet en aards.

Wanneer je de koolraap gaat bereiden is het belangrijk om de houtige bovenkant weg te halen en de koolraap te schillen. Koolraap is een typische herfst of winter groente. Of het trouwens echt een koolsoort is, daar zijn de meningen over verdeeld, maar het lijkt erop dat de koolraap een kruising is tussen knolraap en kool.

Wanneer je de koolraap koopt let er dan op dat deze echt hard is, als hij al wat zachter is, dan is hij ouder en vaak een stuk minder vochtig aan de binnenkant. Kijk ook of er geen beschadigde plekken op zitten. Kleine koolrapen hebben vaak wat meer smaak dan hun grote broers.

17. Koolrabi

Smaak: pittig (gekookt lijkt het op bloemkool, rauw meer op selder)

Bereidingswijze: koken, soep, in de oven, roerbakken of wokken, bakken en rauw

Kleur: lichtgroen tot wit of paars met groene bladeren

Koolrabi is vooral verkrijgbaar in het voorjaar en qua prijs zit je goed, want ze zijn heel goedkoop. De koolrabi groeit in tegenstelling tot de koolraap boven de grond en is verkrijgbaar in verschillende kleuren zoals rood, blauwviolet en lichtgroen, maar ze zijn altijd wit geel aan de binnenkant.

De smaak van gekookte koolrabi is het meest te vergelijken met een pittige bloemkoolsmaak. Als je de koolrabi rauw eet komt de smaak het meest overeen met radijsjes met een zoetige hint van selderij.

Wanneer je koolrabi koopt let er dan op dat er geen verlepte bladeren aan zitten. Ook exemplaren met zachte of lelijke plekken kun je beter niet meenemen. Koop dus alleen de koolrabi’s die fris, droog en stevig zijn.

18. Bimi

Smaak: knapperig, kruising tussen een groene asperge en broccoli-smaak

Bereidingswijze: roerbakken of wokken, stomen, stomen, koken en rauw

Kleur: groen

Bimi is ontwikkeld door de Japanse Sakata Seed Company en is een kruising tussen broccoli en kailan. Bimi heeft verschillende namen waaronder hij wordt verkocht, denk hierbij aan babybroccoli, aspergebroccoli, maar ook de merknamen broccolini en tenderstem.

Het meest lijkt Bimi nog op een broccoli met kleine roosjes. De smaak hangt echter meer tussen de broccoli en een asperge, hierom ook de naam aspergebroccoli. In Nederland wordt Bimi nog niet zoveel gebruikt, maar in de Aziatische keuken is het een veel gebruikte groente.

Van Bimi kun je in principe de complete kool gebruiken, maar het is wel aan te raden om de uitgedroogde stukjes van de stengels te halen. Na aankoop kun je Bimi ongeveer twee tot vijf dagen in folie in de koelkast bewaren.

19. Gele Bloemkool

Smaak: beetje bitter, mild en een typische koolsmaak

Bereidingswijze: koken, stomen, stoven, bakken, roerbakken of wokken, in de oven, roosteren, grillen, frituren bloemkoolrijst, bloemkoolcouscous, puree, soep en rauw

Kleur: geel

Gele bloemkool is eigenlijk een gewone witte bloemkool, maar door het verwijderen van de buitenste bladeren van de bloemkool wordt de bloemkool geel. Helaas maakt onbekend onbemind, want er is helemaal niets mis met een gele bloemkool.

In Friesland waren een aantal jaar geleden ongeveer 60 duizend bloemkolen vergeeld door de zon. De boeren konden ze aan de straatstenen niet kwijt en er werd een actie gestart om de ‘Gouden Bloemkolen’ toch verkocht te krijgen.

Wanneer de mensen de bloemkool kochten werden er gratis recepten bij gegeven. Hoeveel van de 60 duizend bloemkolen er zijn verkocht is niet bekend, maar door de actie is de gele bloemkool iets minder vreemd geworden.

20. Paarse Bloemkool

Smaak: zachter dan de witte bloemkool

Bereidingswijze: om de kleur te behouden kun je het beste stomen of de paarse bloemkool rauw eten, maar je kunt hem ook koken, stoven, bakken, roerbakken of wokken, in de oven, roosteren, grillen, frituren bloemkoolrijst, bloemkoolcouscous, pureren of er soep van maken

Kleur: paars

De witte bloemkool heeft een redelijk uitgesproken smaak waar niet iedereen fan van is. De paarse bloemkool is een stuk milder en kan misschien een aantal mensen over de streep trekken om toch eens een bloemkool te proberen.

Wanneer je paarse bloemkool gaat bereiden is het aan te raden om deze niet te koken omdat de bloemkool dan de leuke kleur verliest. Beter is het om te roosteren of te stomen. Als je de paarse bloemkool ziet liggen is het haast niet te geloven dat de paarse kleur 100 procent natuurlijk is door de grote hoeveelheid anthocyanen die paarse bloemkool bevat.

21. Babyboerenkool

Smaak: mals en zacht

Bereidingswijze: koken, stomen, roerbakken of wokken, rauw en roosteren

Kleur: frisgroen

De naam valt gemakkelijk te verklaren; babyboerenkool zijn de blaadjes van boerenkool als deze nog jong is. De blaadjes zijn dan nog lekker zacht en is goed te gebruiken voor bepaalde gerechten of drankjes.

Zo is babyboerenkool uitermate geschikt voor shakes, smoothies, cocktails en pasta’s. Maar denk ook eens aan een frisse salade of pesto. Babyboerenkool wordt ook wel jonge boerenkool genoemd of babyboerenkoolbladeren.

22. Kailan

Smaak: redelijk sterk en bitter

Bereidingswijze: blancheren, roerbakken of wokken, sauteren of koken

Kleur: blauwgroen met een glans

Kailan is een Cantonese naam, maar is ook wel bekend onder de naam Chinese broccoli. Het is geen groente die veel wordt gebruikt in de Nederlandse keuken en is hierom eerder te vinden bij een toko of een groentespeciaalzaak. 

De smaak van kailan is een beetje sterker en bitterder dan broccoli. Kailan kun je herkennen aan de dikke stengel en blauw groene glanzende bladeren. Zoals vermeld wordt kailan niet echt in de Nederlandse keuken gebruikt, maar in bijvoorbeeld Vietnam, Korea, China, Thailand en Birma is het niet vreemd om deze kool tegen te komen.

23. Duizendkoppige Kool

Smaak: redelijk bitter, maar iets zachter dan boerenkool

Bereidingswijze: roerbakken of wokken, rauw, stamppot, quiche, omelet, blancheren en soep

Kleur: groen

Duizendkoppige kool is ook wel bekend onder de naam splijtkool en je kunt hem herkennen aan al de losse blaadjes die deze kool heeft. In de vorige eeuw werd deze kool nog veel gegeten, met name in Limburg bij huishoudens met grote gezinnen, maar helaas is deze kool om een of andere reden niet meer populair.

Duizendkoppige kool werd volgens bronnen al door de Romeinen gegeten en is een van de oudste soorten kool die er bestaat. De smaak is iets zoeter dan boerenkool, maar sommige mensen zeggen dat de smaak hun doet denken aan bijvoorbeeld andijvie of broccoli. 

24. Mergkool

Smaak: pittig en licht zoet

Bereidingswijze: (bloemknoppen) gekookt of rauw, (stengels, jonge bladeren en scheuten) koken, roerbakken of wokken en blancheren

Kleur: (donker)groen (de rode variant heeft paarsachtige nerven)

Deze tweejarige plant met een zeer dunne stengel werd in den beginne geteeld als voedergewas in Gelderland, Limburg en Noord-Brabant. Helaas was er in 1976 nog minder dan een hectare grond waarop deze kool werd gekweekt.

Je kunt deze mergkool zelf verbouwen als je er toch nog van wilt genieten. Houdt er wel rekening mee dat mergkool een hoogte van zo een twee meter kan bereiken. De kool heeft mooie groene bladeren en wordt gemiddeld 10 tot 15 centimeter breed en 20 tot 40 cm lang.

In het eerste jaar dat de mergkool gaat groeien zie je een dunne stengel die steeds dikker wordt. In het tweede jaar zal deze kool de plant laten bloeien met gele bloemen. Mergkool kan niet tegen strenge vorst, maar licht vriezen zou hij moeten aankunnen. Bijen bestuiven de mergkool.

25. Sierkool

Smaak: niet heel lekker, maar wel mooi

Bereidingswijze: (de eetbare soorten) rauw, gestoofd, gebakken of in een omelet

Kleur: van groen tot paars

Koolrabi, boerenkool en duizendkoppige kool horen net als sierkool tot dezelfde groep. De plant wordt, zoals de naam zegt vaak als sierplant gebruikt, maar er zijn rassen die eetbaar zijn. Je kunt sierkool herkennen aan de mooie kleuren, zoals paars en groen. De bladkleur wordt intenser als de temperatuur daalt. 

Eén van de rassen die eetbaar is, is het ras Berza Galicia ofwel Spaanse boerenkool. In West-Europa voelt de sierkool zich het beste, maar ook Azië en Mediterrane gebieden geven de sierkool wat hij nodig heeft.

26. Platte Witte Kool

Smaak: zoeter en milder in vergelijking met witte kool

Bereidingswijze: als wrap, sushi, sandwich beleg, koken, in de oven, rauw, stomen, stomen

Kleur: wit tot (licht) groen

De platte witte kool is uitermate geschikt voor het maken van zuurkool. Deze koolsoort is wat zoeter en milder van smaak dan de normale witte kool. Naast het gebruik voor zuurkool, kun je de bladeren ook goed gebruiken voor sushi, als wrap of lekker op een gezonde sandwich.

Wat je ook eens kunt proberen is de bladeren van de platte witte kool gebruiken als een vervanging voor lasagne bladeren. Coolwrap komt van een speciale geselecteerde platte witte kool en is een vierkant blad. Je kunt de coolwrap vanuit Nederland krijgen van september tot december.

27. Tatsoi

Smaak: mild, licht kruidige koolsmaak

Bereidingswijze: (kort) gekookt, rauw, roerbakken of wokken, (licht) bakken, omelet, smoren en stomen

Kleur: helder tot donkergroen

Als je de naam hoort moet je misschien direct aan paksoi denken, en dat is terecht want tatsoi is eigenlijk een kleine versie van paksoi. De blaadjes van tatsoi, zijn net als bij paksoi lepelvormig, hebben een donkergroene kleur en zijn behoorlijk dik. Verder heeft tatsoi mooie witte nerven.

Tatsoi komt uit Azië, maar als je ze zelf wilt kweken kan dat natuurlijk ook. Plant dan de zaadjes in augustus en september zodat je tatsoi nog voor de winter kunt oogsten. Tatsoi kan extreme vorst namelijk niet overleven.

Wanneer je tatsoi gaat kopen let er dan op dat de blaadjes stevig en fris zijn en niet verlept. Je kunt tatsoi bijvoorbeeld wokken, roerbakken of rauw eten.

28. Mosterdkool

Smaak: een beetje bitter en licht peperig, maar een echte koolsmaak

Bereidingswijze: roerbakken of wokken, rauw, stamppot, soep, stoven en stomen

Kleur: (donker), heldergroen

Mosterdkool behoord tot de Aziatische mosterdkool familie en wordt ook wel Kai choi genoemd. Zoals de naam al doet vermoeden heeft mosterdkool een lichte mosterd smaak, die een beetje bitter is, al is de smaak niet zo bitter als bijvoorbeeld andijvie. 

Mosterdkool kun je bijvoorbeeld bij de toko als ingelegde mosterdkool, of gezouten mosterdkool kopen. In Zuid-China wordt er soort zuurkool van gemaakt. Naast de ingelegde en gezouten versie kun je natuurlijk ook verse mosterdkool kopen.

Als je mosterdkool vers koopt let er dan op dat de blaadjes niet verlept zijn en dat ze een mooie heldere groene kleur hebben. Mosterdkool kun je bijvoorbeeld rauw, in een stamppot, gestoomd of in soepen klaarmaken.

Veel gestelde vragen

Welke koolsoorten worden in Nederland verbouwd?

Volgens Veggipedia worden alle kolen op Nederlandse bodem verbouwd.

In welke kool zit veel vitamine C?

Vooral spruitjes bevatten veel Vitamine C, wel 150 mg per 100 gram en staat zelfs van alle groenten (dus niet alleen de koolsoorten) op nummer 1 van groenten met de meeste Vitamine C! Na spruitjes heeft ook de boerenkool een behoorlijk gehalte van Vitamine C; 100mg per 100 gram.

De volgende in de lijst met een mooie derde plek is de rode kool met zo een 60 mg Vitamine C per 100 gram. Broccoli en spitskool volgen met respectievelijk 47mg en 36 mg Vitamine C per 100 gram.

Hoe kun je kool eten?

Per kool zijn er verschillende bereidingswijzen (deze kun je vinden in de lijst die we hebben gemaakt), maar over het algemeen kun je kool koken, wokken of roerbakken, rauw eten en je kunt er soep van maken.

Hoe lang kun je kool bewaren?

De Nederlandse Bewaarwijzer geeft het volgende lijstje aan, aangaande het bewaren van kool (dit is een gemiddelde van alle koolsoorten). Daarnaast kun je ook afgaan op je reuk, zicht en smaak; stinkt de kool, zie je rotte plekken of zit er schimmel op, dan kun je de kool weggooien.

Buiten koelkastKoelkastDiepvries
3 tot 5 dagenOngekookt 3 tot 7 dagenGeblancheerd tot 1 jaar op een temperatuur van – 18 graden
 Gekookt 1 tot 2 dagenBereid tot 3 maanden op een temperatuur van – 18 graden

Bron: Bewaarwijzer

Is houtskool ook een koolsoort?

Nee, houtskool is een de naam voor hout dat verkoold is en wordt ook wel carbo in het Latijn genoemd. Het heeft dus in principe niets met een koolsoort te maken.

Tot welke plantenfamilie behoren kolen?

Alle kolen behoren tot de Brassica planten familie.